فرزندپروری دموکراتیک

رویکردی است که بر پایه تعادل بین نیازهای والدین و فرزندان استوار است.

این سبک فرزندپروری در مقایسه با شیوههای اقتدارگرایانه یا تساهلگرایانه، پیامدهای مثبتی همچون خودمختاری، خودکنترلی و شایستگی اجتماعی در کودکان به همراه دارد.

منبع و رویکرد روانشناسی فرزندپروری دموکراتیک ابتدا توسط دکتر Alfred Adler، (آلفرد آدلر) روانشناس و پیشگام نظریه‌های روانشناسی، ارائه شد. این رویکرد مبتنی بر ایده‌های آدلر در مورد اهمیت روابط خانوادگی به عنوان عامل مهمی در توسعه شخصیت و رفتارهای افراد است. او باور داشت که روابط سلامتی و سازنده‌ای بین والدین و فرزندان می‌تواند به تقویت اعتماد به نفس، مسئولیت پذیری، و همکاری در کودکان منجر شود.

در فرزندپروری دموکراتیک، والدین ضمن تعیین قوانین و انتظارات مشخص، به نظرات و درخواست های فرزندان خود اهمیت داده و در تصمیم گیریها به آنان مشارکت میدهند. این رویکرد مبتنی بر ارتباط صمیمی و همراه با گرمی و حمایت است. والدین در قالب این سبک فرزندپروری، فرزندان را به دلیل کسب دستاوردها تشویق کرده و در برابر خطاها و شکستها نیز پشتیبانی مناسب ارائه می کنند.

ویژگی های اصلی فرزندپروری دموکراتیک عبارتند از:

1. فراهم آوردن محیطی آرام و ثابت: والدین در این رویکرد تلاش میکنند تا به کودکان احساس امنیت و ثبات خاطر بدهند. آنان محدودیت ها و انتظارات خود را به روشنی بیان کرده و به طور منظم آنها را اعمال میکنند.

2. پاسخگویی به نیازهای هیجانی: والدین به نیازهای هیجانی کودکان از قبیل دریافت محبت، توجه و تایید توجه ویژه ای داشته و آنها را ارضا میکنند. آنان با کودکان خود ارتباط عاطفی صمیمی برقرار کرده و به مشکلات آنان با همدلی پاسخ میدهند.

3. ترغیب استقلال و مسئولیت پذیری: والدین در این رویکرد به فرزندان اجازه می دهند تا به طور مستقل تصمیم گیری کرده و در قبال رفتارهای خود پاسخگو باشند. آنان فرصت هایی را برای کودکان خود فراهم می آورند تا مهارت های زندگی مستقل را بیاموزند.

4. استفاده از شیوه های تنبیه محدود: والدین در این سبک فرزندپروری تنبیه را به عنوان آخرین راهکار به کار میگیرند و درصدد اصلاح رفتار فرزندان خود از طریق تقویت مثبت و منطقی هستند.

5. ترویج تفکر مستقل: والدین با طرح سوالات و چالش های ذهنی، زمینه رشد تفکر مستقل و خلاق در فرزندان خود را فراهم می آورند. آنان کودکان را تشویق می کنند تا ایده ها و عقاید خود را بیان کرده و به آنها احترام می گذارند.

6. انعطاف پذیری در قوانین: والدین در این سبک فرزندپروری ضمن اعمال قوانین منطقی، در برخی موارد به تغییر قوانین و انعطاف پذیری در مواجهه با نیازهای متفاوت فرزندان خود تمایل نشان می دهند.

مطالعات نشان می دهد فرزندپروری دموکراتیک با پیامدهای مثبت گوناگونی در کودکان همراه است:

1. رشد شایستگی اجتماعی: کودکان در این سبک فرزندپروری، مهارت های ارتباطی و حل تعارض بهتری دارند. آنان به خوبی می توانند با همسالان خود تعامل کرده و روابط دوستانه برقرار کنند.

2. افزایش خودکنترلی و خودمختاری: این کودکان قادر به کنترل رفتارهای خود هستند و در انتخاب و تصمیم گیری مستقل عمل می کنند. آنان به نوعی استقلال و خوداتکایی دست می یابند.

3. بهبود سلامت روان: کودکان فرزندپروری دموکراتیک معمولاً سطح پایین تری از مشکلات درونی سازی (اضطراب و افسردگی) و برون سازی (رفتارهای پرخاشگرانه) را نشان می دهند.

4. بهبود عملکرد تحصیلی: این کودکان انگیزش بالاتری برای یادگیری و پیشرفت تحصیلی دارند. آنان همچنین نمرات بهتری در آزمون ها و امتحانات کسب می کنند.

در نتیجه، فرزندپروری دموکراتیک با ارائه محیطی گرم و حمایتگر همراه با تعیین محدودیت ها و انتظارات روشن، می تواند به رشد مطلوب شخصیت، شایستگی و سلامت روان کودکان منجر شود. والدین با اعمال این سبک فرزندپروری، به کودکان خود کمک می کنند تا به صورت مستقل فکر کرده، مسئولیت پذیر بوده و در برقراری ارتباطات اجتماعی موفق باشند.

جهت خرید پکیج فرزندپروری دموکراتیک اینجا را کلیک نمایید.